Wojciech Malajkat
Polski aktor teatralny, filmowy, reżyser oraz pedagog. Profesor sztuki teatralnej wykładający na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Shillera w Łodzi, którą ukończył w roku 1986.
Na scenie teatralnej zadebiutował jeszcze w czasie studiów w roku 1983 rolą Błazna w przedstawieniu "Król Lear" w reżyserii Jana i Haliny Machulskich w warszawskim Teatrze Ochoty. W czasie studiów związany z Teatrem Studyjnym’83 im. Juliana Tuwima w Łodzi, gdzie występował w takich przedstawieniach jak: "Publiczność" Federico Garcii Lorki w reż. Pawła Nowickiego, "Maria i Woyzeck" Georga Büchnera w reż. Adama Hanuszkiewicza oraz w "Balladach o ostatnich" Maksyma Gorki w reż. Eugeniusza Korina – obecnie dyrektora artystycznego Teatru 6.piętro. Po ukończeniu szkoły przez 15 lat (1986-2001) związany z Teatrem Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, a w latach 1997-2008 z Teatrem Narodowym w Warszawie. Od roku 2009 jest Dyrektorem Naczelnym i Artystycznym Teatru Syrena w Warszawie. W swoim dorobku aktorskim ma niezliczone role teatralne m.in. w takich przedstawieniach jak: "Hamlet" (Teatr Studio, 1986, reż. Guido de Moor), "Zagraj to jeszcze raz, Sam" (Teatr Studio, 1986, reż. Adam Hanuszkiewicz), "Dziady: Improwizacje" Adama Mickiewicza (Teatr Studio, 1987, reż. Jerzy Grzegorzewski), "Dziesięć portretów z czajką w tle" Antoniego Czechowa (Teatr Studio, 1990, reż. Jerzy Grzegorzewski), "Wujaszek Wania" Antoniego Czechowa (Teatr Studio, 1993, reż. Jerzy Grzegorzewski), "Noc listopadowa. Sceny dramatyczne" (Teatr Narodowy, 1997, reż. Jerzy Grzegorzewski), "Halka Spinoza albo Opera Utracona albo Żal za uciekającym bezpowrotnie życiem" Jerzego Grzegorzewskiego (Teatr Narodowy, 1998, reż. Jerzy Grzegorzewski), "Zachodnie wybrzeże" Bernarda-Marie Koltèsa (Teatr Studio, 1998, reż. Krzysztof Warlikowski), "Kartoteka" Tadeusza Różewicza (Teatr Narodowy, 1999, reż. Kazimierz Kutz,), "Wesele" Stanisława Wyspiańskiego (Teatr Narodowy, 2000, reż. Jerzy Grzegorzewski), "Żaby" Arystofanesa (Teatr Narodowy, 2002, reż. Zbigniew Zamachowski), czy "Czekając na Godota" Samuela Becketta (Teatr Narodowy, 2006, reż. Antoni Libera), "Pan Jowalski" Aleksandra Fredry (Teatr Polonia, 2010, reż. Anna Polony i Józef Opalski) oraz "Zbrodnia z premedytacją" Witolda Gombrowicza (Teatr Polonia, 2012, reż. Izabella Cywińska). W historii teatru zapisał się także jako reżyser takich przedstawień jak: "Klub hipochondryków" Meggie W. Wrightt w Teatrze Syrena (2003), "Klub hipochondryków 2" Meggie W. Wrightt w Teatrze Syrena (2006), "Chłopiec z gwiazd" Oscara Wilde’a w Teatrze Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana w Będzinie (2007), "Wędrowiec" Conora McPhersona w Teatrze Narodowym (2007), "Trener życia" w Teatrze Syrena (2011), "Trójka do potęgi" Grzegorza Miecugowa w Teatrze Syrena (2012), "Prawda" Floriana Zellera w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu (2013).
Szerokiej publiczności znany z ról w spektaklach Teatru Telewizji oraz licznych produkcji filmowych i telewizyjnych spośród których wymienić można chociażby: "Ogniem i Mieczem", "Listy do M." czy "Obywatel" w reż. Jerzego Stuhra. Przez młodszych widzów bezbłędnie rozpoznawany "po głosie", ze względu na liczne role dubbingowe w takich produkcjach jak: "Epoka lodowcowa", "Shrek", "Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń" oraz "Kot w butach".
