Wiodącym tematem jej twórczości Artystki jest krajobraz. Inspiruje się kulturą polską, naszymi cechami narodowymi, klimatem. Maluje wyłącznie zimą i szaropolską jesienią. Impulsem do powstawania obrazów są realizowane wcześniej projekty społeczne. Oprócz malarstwa sięga również do medium grafiki, instalacji, performance.

O nadchodzącej wystawie mówi tak: „Nie gramy w naszym teatrze. Jesteśmy prawdziwi. Nawet jeśli byśmy chcieli, to codzienność wkrada się w każdy moment wzniosły. „Ty jedyna byłaś mądra, że wzięłaś parasol” – Szymborska podsłuchuje rozmowy bliskich na pogrzebie.

Ja maluję liche święta świeckie. „Najpierw rosół, potem pomidorowa”. Wszyscy wmawiają nam obowiązek przeżywania tu i teraz. Moje postacie tępo milczą. Celebrują po swojemu. Czekają na coś niezwykłego. Objawienie, które użyczy im blasku.
A proza trwa niewzruszenie. Nie schodzi z planu nawet na ten jeden moment – świąteczny” – Misia Łukasiewicz